Welkom peeps!

Hallo allemaal,

Welkom op mijn blog WritingAnn!
Hier al binnenkort een scala aan posts staan over van alles en nog wat.
Het heeft namelijk maar één bintenis; mij.
Klinkt vrij egoistisch, he ?
Wel, dat is het misschien ook wel een beetje.
Hoe dan ook, ik start deze blog om mensen een kijkje in mijn leven te gunnen en de weg die ik afleg om als jongvolwassen dame een boek op de markt te brengen.

Creatief. Maf. En een beetje impulsief op z’n tijd.

Dat zijn woorden die mij, als persoon kenmerken.

Ik ben Joanne en tel inmiddels 19 lentes jong. Ik ben op de wonderbaarlijke dag, zaterdag 21 maart 1992 ter wereld gekomen. Voor degene die de seizoenen niet kennen: I’m a First day of spring – Girl!

En daar ben ik stiekem wel trots op J.

Ik ben opgegroeid in de Betuwe – is een streek in Gelderland, de herkomst van Hollands fruit – en woon daar nog steeds. In de tussentijd wel een aantal keer van dorp gewisseld, en nu woon ik zo ongeveer in het kleinste dorp ever, we hebben niet eens een supermarkt. Het is wel een typisch dorp voor mij, ik hou wel van het rustige leven en het “ploate loand.” Iedere ochtend word ik gewekt door de haan van de buren, en als ik me weer eens moet haasten naar mijn werk, staan de koeien kalm en herkauwend me aan te gapen terwijl ik de benen onder mijn lijf vandaan trap.

Ik woon daar met mijn moeder, stiefvader, zusje en broertje. We hebben een voorliefde voor alles wat een zoogdier is, wat inhoudt dat wij de trotse bezitters zijn van: Één paard, één hond, één konijn en twee katten. Ik ben altijd fanatiek ruiter geweest, maar sinds dat ik bezig ben van schrijven mijn beroep te maken heb ik besloten dat even op een laag pitje te zetten. Ik verwezenlijk graag mijn dromen, maar eentje per keer is meer dan voldoende.

En daarbij kom ik bij een volgend punt: Schrijven. Het is altijd een deel van mijn leven geweest. Vanaf het moment dat ik mijn sprookjesboeken zelfstandig kon lezen en een pen kon vasthouden is het begonnen. In het begin ging dit vaak gepaard met een hoop tekeningen. Maar naarmate dat ik ouder werd, is dit later toch puur tekst geworden. Ik had altijd een rijkelijke fantasie en kreeg daar op school dus vanuit het ‘gezag’ wel een opmerking over. Ik trok me daar verder niet veel van aan en schreef hele verhalen uit in mijn schriften waar eigenlijk mijn huiswerk hoorde te staan. Met name tijdens wiskunde, tot ergernis van mijn wiskundeleraar. Waar ik me overigens ook heel erg aan ergerde. Terwijl ik mijn sequels op de bekende sprookjes inruilde voor een dagboek en dat weer veranderde tot het schrijven van fanfictie op bekendere boeken, was ik inmiddels volgens de wet ook volwassen geworden.

Ik was onder druk aan de meest belachelijk studie ever begonnen – management – en had het idee dat ik alleen maar deed wat de sleur van mij verwachtte. Ze verwachtten dat ik een of andere succesvol manager zou worden. Maar wilde ik dat zelf wel? De studie viel hoe dan ook zwaar tegen, maar mijn cijfers waren uitstekend – ondanks het feit dat ik nergens iets voor deed – ik had gehoord dat ik volwassen moest worden. En dat kon door middel van deze studie, claimde men. Maar was volwassen worden niet veel meer dan je eigen plekje creëren op deze aardbol? Moest ik niet gewoon mijn eigen weg zoeken? Wat wilde ik nou precies in mijn leven bereiken? Wat was datgene wat ik mijn hele leven met passie zou willen uitvoeren? Daar had ik maar een antwoord op; Schrijven.

Ik wist zeker dat ik schrijven mijn hele leven zou volhouden, wat er ook zou gebeuren. Ik stopte met mijn studie en terwijl ik alle regelmaat in mijn leven de kop indrukte, kreeg ik een droom. Een droom over een fantastisch verhaal, het was nog prematuur, maar vanaf het moment dat ik enkele scenes afspeelde in mijn hoofd, wist ik dat dit een verhaal is wat ik met de wereld moet delen. Het is een typisch verhaal voor mij, door mij. Ik wilde dat dit idee, mijn debuut werd.

Tenslotte besefte ik me maar al te goed, dat als ik niet meer naar school ga, ik werk moet hebben. Ik besloot de klantenservice branche in te gaan. Het betaald enorm goed voor iemand van mijn leeftijd, de contracten zijn flexibel en ik ben er communicatief genoeg voor. En zo rolde het balletje. Ik ben het manuscript verder gaan uitwerken, gaan netwerken in het wereldje van schrijvers en uitgevers, ging meedoen aan verschillende wedstrijden en was daarbij redelijk succesvol én hardwerkend in de klantenservice business waarvan ik mijn uren nu al langzamerhand van aan het afbouwen ben. Wil je meer weten over mijn manuscript? Dan moet je me zeker followen!

Liefs,

Joanne